شهر اصفهان در جلگه اي از آبرفتهاي زاينده رود بنا شده است . اين شهر از جمله شهرهايي است که شايد تاريخ و سابقه آن به سابقه و قدمت کشور ايران برسد. اصفهان در بيشتر ادوار تاريخ ايران از بزرگترين شهرهاي کشور بوده است.
در داستانها ، بناي شهر را به کيکاووس و عده اي از مورخين بناي آن را به طهمورث ديوبند ، سومين پادشاه پيشدادي نسبت داده اند. اين شهر از دوران باستان در کرانه هاي زاينده رود وجود داشته و به گفته مورخان حتي پيش از شهرياري شاهان هخامنشي ، شهري آباد بوده و بعداً به صورت اقامتگاه تابستاني پادشاهان هخامنشي در آمده است. اين شهر در زمان حکومت اشکانيان و ساسانيان ، متجاوز از نهصد سال مرکز استان بزرگي در ميانه کشور بوده است.
اصفهان در سال 20 ه.ق به تصرف سپاه اسلام در آمد و اين امر باعث شد تا تمدن و هنر اسلامي ، کم کم در آن گسترش يافته و بناهايي با سبک معماري اسلامي در اين شهر ساخته شود.
شهر اصفهان ، بعد از سال 301 ه.ق به دست سامانيان افتاد و رفته رفته بر وسعتش افزوده شد. اين شهر مدتي نيزپايتخت طغرل سلجوقي بود. در حمله مغول ، جلال الدين منکبرني پسر سلطان جلال الدين خوارزمشاه شهر را از ويراني نجات داد. در زمان سلطنت شاه عباس اول ، اصفهان به اوج شکوه و عظمت خود رسيد. شاه عباس اين شهر را پايتخت خود قرار داد و ساختمانهاي زيبايي در آن بنا کرد. عبارت " اصفهان نصف جهان " نيز از همين زمان است. در اواخر دوره صفويه ، افغانها اين شهر را ويران و مردم آن را قتل عام کردند. در زمان قاجار پس از انتقال پايتخت به تهران ، اصفهان رو به ويراني گذاشت . ظل السلطان ، پسر ناصر الدين شاه ، بسياري از عمارات صفوي کنار زاينده رود را ويران کرد و مصالح آن را براي ساختن کاخ خود معروف به پارک ظل السلطان به تهران انتقال داد.
برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره 44663949 تماس بگیرید. |